เมื่อทุกอย่าง ล้วนแต่ว่าง อย่างแท้จริง
ไม่มีสิ่ง ไหนเลย ให้ยึดถือ
แล้วจะหวัง พึ่งสิ่งใด ได้แน่หรือ
สิ่งควรคือ เห็นเบื่อหน่าย คลายข้องใจ
เมื่อทุกสิ่ง พึ่งไม่ได้ น่าหน่ายแท้
ล้วนผันแปร แม้ตัวว่าง ต้องวางไว้
สลัดคืน ธรรมชาติ รับกลับไป
หมดแล้ว ไม่ขอเหลือ เพื่อดับจริง

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น